Firma remontowo-budowlana - Domicon Bezproblemowe budowy i remonty

606-416-206

Iniekcje krystaliczne – zaawansowana metoda osuszania ścian

Problem zawilgocenia ścian budynków niestety nie dotyczy wyłącznie budynków starych. Zła ocena stanu gruntów, pospiesznie wykonana izolacja fundamentów czy drastyczna zamiana warunków środowiskowych w obrębie budowy nowego osiedla - to wszystko powody, dla których konieczne jest osuszanie murów budynku.

Metody osuszania murów

W zależności od tego czy mamy do czynienia z budynkiem nowym czy starym, zależnie od typu podłoża i konstrukcji może być zalecane stosowanie innego rodzaju metody osuszania. Sposobów osuszania budynków jest sporo począwszy od nagrzewania, które ma jednak wiele wad, ale jest stosunkowo tanie i szybkie, a na iniekcji krystalicznej skończywszy. Metody takie jak absorbcja, kondensacja czy nagrzewanie nie są same w sobie wystarczająco skuteczne, by na trwale walczyć z wilgocią w budynkach mieszkalnych. Jeśli administracja decyduje się na ich stosowanie, powinna koniecznie wziąć pod uwagę możliwość zastosowania technik mieszanych osuszania, czyli połączenia nagrzewania z inną, bardziej nowoczesną i inwazyjną metodą osuszania.

W praktyce osuszania budynków najważniejsze jest dostosowanie metody do konstrukcji i stanu budynku. Jeśli nie mamy do czynienia z budynkiem o wartości zabytkowej, nic nie stoi na przeszkodzie, by sięgnąć po jedną z metod inwazyjnych, czyli np. iniekcję krystaliczną.

Iniekcja krystaliczna – jak zacząć?

Iniekcja krystaliczna polega na jak najwierniejszym odtworzeniu izolacji poziomej budynku. Iniekcja pozwala na stworzenie warstwy odcinającej podciąganie kapilarne bez konieczności dokonywania kapitalnego remontu. Krystalizacja w tej metodzie ma zaś za zadanie zamknięcie mikro kanalików, które wydrążyła w materiałach budowlanych woda. Takie skuteczne zatkanie dziur oznacza zupełne zablokowanie dalszego podciągania wody. Oczywiście metoda, by mogła w pełni zabezpieczyć przed dalszym wilgoceniem murów, musi być wykonana dokładnie, co za tym idzie nie będzie to metoda tania. Warto dodać, że iniekcja nie będzie miała zastosowania w budynkach, w których stwierdzono zawilgocenie w stopniu przekraczającym 70%.

Iniekcja krystaliczna – nawiercanie otworów

Pierwszym elementem koniecznym dla zapewnienia skuteczności iniekcji jest pozbycie się wilgotnych elementów we wnętrzach i oczyszczenie powierzchni podłogi i ścian. Jeśli mamy do czynienia ze sporym zawilgoceniem, może być konieczne usunięcie tynków do wysokości widocznego zawilgocenia. Także od wielkości zawilgocenia będzie zależało jak gęsto i jakiej średnicy należy wiercić otwory iniekcyjne. Średnica otworów – wybrana już po zbadaniu stanu muru może wynosić od kilku do mniej więcej 20-30 mm. Takie otwory nawierca się młotem udarowo-obrotowym, w odległości 10-15 cm. Zależnie od tego z jakiej wielkości bloków została wykonana ściana, kolejna linia nawierceń powinna zaczynać się z zawsze z przesunięciem i od 8 do 15 cm niżej od pierwszej. Oczywiście wiercenie w fundamencie jest zbędne, dlatego zawsze warto zaczynać wiercić z dołu i od najniższego poziomu wykonywać linię otworów, do której dostosujemy położenie kolejnych linii.

By zapewnić sobie, że otwory będą przechodzić przez przynajmniej jedną spoinę poziomą, powinny być wiercone pod kątem w stosunku do podłoża. Kąt może być różny, w zależności od technologii wykonania izolacji pierwotnej, są szkoły, które mówią, że między 30 a 60 stopniem, każdy kąt będzie właściwy. Jeśli chodzi o głębokość otworów, powinny być oczywiście dostosowane do grubości muru oraz poziomu zniszczeń jakich dokonała woda. Tak czy inaczej zaleca się, by otwór sięgał na głębokość około ¾ grubości muru. Po dokonaniu pierwszego nawiercenia będzie wyraźnie widać, że urobek na wiertle jest wilgotny i lepki.

Oczyszczenie i wypełnienie otworów

Tak przygotowane otwory czyści się wodą ze specjalnego urządzenia, które pozwala zachować ciśnienie takie, które zawilgoci wnętrze muru, ale i usunie pozostałości po wierceniu, które mogłyby utrudnić działanie środkom do iniekcji.

Wypełnienie otworów specjalnym preparatem do iniekcji powinno nastąpić możliwie szybko po przepłukaniu otworów. Mieszaninę iniekcyjną sporządza się bezpośrednio przed jej aplikacją lub kupuje w pojemnikach w formie już gotowego płynu. W skład mieszaniny wchodzą:

  • cement
  • woda
  • aktywator krzemianowy – jego skład zależy od rodzaju materiały osuszanego muru, jego zawilgocenia i zasolenia.

Wypełnienie otworów odbywa się z pomocą lejka, którego wejście wewnątrz ściany należy oczywiście zabezpieczyć, w innym przypadku płyn poleje się obficie po murze. Lejki w zależności od zawilgocenia i grubości ściany należy wypełnić i uzupełniać płyn, który powoli będzie w ścianę ściekał. Całość operacji powinna być przeprowadzona w ciągu 48 godzin. Jeśli mamy okazję obserwować ekipę pracującą przy iniekcji krystalicznej, sprawdźmy czy na pewno operacja odbywa się w temperaturze powyżej 5 stopni Celsjusza.

Iniekcja krystaliczna stale udoskonalana

Otwory po iniekcji powinny został odsłonięte przez kilka do kilkunastu dni, wszystko po to, by odparować wilgoć. Jeśli warunki atmosferyczne tego wymagają, warto zasłonić otwory, by nie dostała się do nich woda. Następnie zaprawą o konsystencji szlamowej, należy wypełnić otwory, a na koniec zabezpieczyć ścianę środkiem przeciw wilgoci. Dopiero wówczas można odnawiać pokrycie elewacji.

Metody iniekcji krystalicznej są stale modyfikowane, celem podwyższenia ich skuteczności. Generalnie jednak zasada działania wprowadzanego do wewnątrz ścian preparatu polega na penetracji muru metodą dyfuzji. Odpowiedzialny jest za to aktywator krzemianowy, który penetruje mur w odległości do 10 cm od otworu (stąd otwory nie mogą być wykonane zbyt rzadko). Następnie jony wapniowe, które pojawiają się w wyniku rozluźnieniajednego ze składników cementu, powodują wytrącenie w kapilarach nierozpuszczalnego w wodzie związku. W ten sposób wszystkie otwory, jakie wykonano są „zabliźnione” szczelnie i woda nie ma prawa się do nich dostać.

Zlecając osuszanie murów metodą iniekcji należ już na początku sprawdzić jakiego rodzaju preparaty będą używane oraz zapewnić odpowiednie zabezpieczenie podłoża, zwłaszcza, jeśli bezpośrednio pod budynkiem mamy trawnik czy płytki – nie sposób wykluczyć plam, które bardzo ciężko usunąć. Jak w przypadku osuszania murów innymi metodami, także i tu, należy dokonać wszelkich starań, by każdy element procesu przeprowadzony był w odpowiednim odstępie czasowym, wysuszenie otworów po iniekcji jest niezbędne dla skuteczności tej metody – nie dajmy się zatem przekonać, że im szybciej tym lepiej!


Ostatnie wpisy


Do góry